Saturday, February 23, 2008

آدمك




اين آدمك كه براي مدل نقاشي ساخته شده ظاهرا به اندازه‌ي كافي مشهور و بي‌نياز از معرفيه اما در واقع اين‌طور نيست. قبلا كه از ژاپن وارد مي‌شد 20000 تومان بايد براي خريد يكيش پرداخت مي‌شد و تقريبا هيچ شاگرد طراحي يا نقاشي نمي‌تونست يكيش را بخره، الان اما اين مدل ساخت چينه و ارزان شده، نزديك 6000 تومان قيمتشه. مشكل اينه كه تناسب‌هاي اندام زن و مرد با هم متفاوته و اين آدمك اساسا براي يادگيري همين تناسب‌ها ساخته شده، و در طول تاريخ نقاشان زيادي خيلي از تركيب‌بندي‌هاي پيچيده‌شان را به كمك همين مدل انجام داده‌اند. اين يكي مدل مرده، و مدل زن‌اش در مغازه‌ها پيدا نميشه، اگر سئوال كنيد فروشنده‌ها مي‌گن كه مدل زنش اصلا وارد كشور نميشه و همه مرد هستن. مشكل اين‌جاست كه مدل ژاپني آن هم ديگر وارد كشور نميشه! فكر كنم شاگردهايي كه مدت زيادي از روي اين آقا كار كنند، تصورشان را از تناسب‌هاي زنانه به كلي از دست بدهند.شما چي فكر مي‌كنيد، به نظر شما دليل قحطي مدل زن اين آدمك چي مي‌تونه باشه؟

2 comments:

shapoor.shakhdar said...

بنده به شخصه با کار کردن با این گونه مدل ها برای هنر آموزان مخالفم! دلیل آن هم چیزی نیست جز فرمایش حضرت سزان (ع) که می فرمایند : بهترین مدل سیب است! البته این سیب می تواند فیگور انسانی باشد! ولی حقیقتا بلایی که سر هنر آموزان در کار کردن با این مدل ها می آید این است که به این تناسبات عادت می کنند! وقتی که به کلوپ طراحی می روم میبینم چه بسا از هنر آموزانی اصلا به مدل نگاه نمی کنند! و این را من بلای حافظه می دانم

siavash said...

موافقم، من خودم هم از روي اين مدل طراحي ياد نگرفتم، و با كليشه‌ي تركيب استاندارد براي بدن، -ايضا زيباشناسي- كاملا مخالفم. درواقع شايد هم اساسا براي يادگيري به درد كسي نخوره، اما براي من به عنوان يك شيئ بسيار جالب است. و اين‌كه كسي بتونه ازش براي كمك به كارش استفاده كنه مثل هر ابزار ديگه‌اي به خود فرد بستگي داره، خيلي از نقاش‌ها براي تركيب‌هايي كه مدل زنده نمي‌تونه زمان زيادي در آن وضعيت قرار بگيره ازش استفاده كردن، مثل بعضي كارهاي ادگار دگا در باله‌ها و غيره، اما شايد كار فرانسيس پيكابيا اين موجود در تركيب با تخيل سوررئال كمك كرده تا يك شاهكار آفريده بشه.